Bahr-i aşka düştün ey dil lezzet-i cânı unut
Bâliğ oldun gel rahimden içtiğin kanı unut

Verdi rihletten haber mûy-i sefîd ü rûy-i zerd
Çihre-i handânı vü zülf-i perişânı unut

Çek nedâmetten göğe dûd-i dili dök kanlı yaş
Serv-i nâzı terk kıl gül-berg-i handânı unut

Gör ganîmet fakr mülkünde gedâlık şîvesin
İ’tibâr-i mansıb ü der-gâh-i sultânı unut

Çekme âlem kaydını ey ser-bülend-i fakr olan
Saltanat tahtına erdin bend ü zindânı unut

Ma’siyet dersin yeter tekrâr kıl dönder varak
Özge harfin meşkin

Teşne-i câm-i visâlin Âb-i Hayvân istemez Mâ'il-i mûr-i hatın mülk-i Süleymân istemez Zulmet-i zülfün giriftârı dem urmaz nurdan Tâlib-i şem-i ruhun hur-şîd-i rahşân istemez Eylemez meyl-i behişt üftâde-i hâk-i derin Sâkin-i künc-i gamın seyr-i gül-istân istemez Cevrden âh etme ey âşık ki ayn-i lutftur Dost esbâb-ı kemâl-i hüsne noksân istemez Âşık isen rind ü rüsvâlıktan ikrâh etme kim Aşk sırrın iktizâ-yi devr pinhân istemez Aşktan vehm etmesin âşık yıkar gönlüm

Subh-dem gül-zâr içinde çaldı bülbül erganûn Yâ eyyühe’l-uşşâke kumû inneküm lâ-tesme’ûn